Dag 4.

Hallo ziekenuiswereld! We zijn weer wakker! Om 07.00 uur werd Fynn wakker. Hij heeft weer heerlijk geslapen vannacht. We werden alleen wakker door alle toeters en bellen die af gingen, omdat er weer wat plakkers bij Fynn los waren gegaan. Maar hij is weer goed te pas vandaag! Zo ken ik mijn lieverd weer. Ik heb het idee dat hij nu een beetje gewend begint te raken aan het ziekenhuis. Dat is natuurlijk niet de bedoeling, maar wel fijn dat hij nu zijn draai kan vinden hier.

Henk is vanmorgen nog even weer langs geweest. Ook de logopedist kwam nog even een kijkje nemen. Dus Fynn de fles gegeven en zij vond dat Fynn hartstikke goed en rustig dronk. Hij kreeg een dikke 10. Ze vertelde dat de artsen door hadden gegeven dat Fynn slecht, gulzig en te gehaast zou drinken. Pardon?! Wie verzint nou zoiets?! Dit slaat weer eens helemaal nergens op. Fynn en ik hebben het lekker rustig aan gedaan vanmorgen. Ik heb ondertussen alvast wat spullen weer ingepakt. Tussen de middag heb ik hem wat extra warm eten gegeven. Hij was voor het eten lekker vrolijk en aan het kletsen en ineens tijdens het eten begon hij te mopperen en hoefde hij niks meer. Ook werd hij ineens erg warm. Even temperaturen en jahoor.. 38,5 graden koorts. Waar komt dat nou ineens vandaan? Zul je maar net zien dat we daardoor vandaag niet naar huis mogen. Ik heb het direct maar aan de verpleegkundige doorgegeven. De kinderarts komt vanmiddag nog even bij hem kijken. Oma kwam rond 13.00 uur langs om even lekker met Fynn te knuffelen. Om 14.00 uur mochten we dan eindelijk weer naar de poli. De sonde mocht er eindelijk weer uit! Ze konden alleen geen pleisterverwijderaar vinden en dus hebben ze de pleisters er zo afgetrokken. Zo sneu! Vooral de bruine pleister zat heel erg vast. Zijn hele huid helemaal rood, schraal, droog en kapot. Arm ventje. Maar gelukkig vond hij de sonde verwijderen zelf niet zo heel erg. Het apparaat moet nog uitgelezen worden, maar daar krijgen we ergens vandaag de uitslag van. Ik ben benieuwd. Nadat we weer terug waren op de afdeling is Fynn direct in slaap gevallen.

De kinderarts is nog even langsgekomen om naar Fynn te kijken. Alles zag er prima uit. Ze gooide de koorts op het doorkomen van tandjes? Dat zal dan wel. Beetje vreemd dat hij tijdens die sonde ineens koorts krijgt. Maar goed, laat maar gaan. Ook hebben we de uitslag binnengekregen van de PH metrie. Er lijkt inderdaad wel maagzuur omhoog te komen, maar niet zoveel. Dus het is geen reflux ziekte, maar ‘gewoon’ reflux. Hoe kan je dat nou in vredesnaam zeggen dat hij dat niet heeft op dagen wanneer hij er inderdaad iets minder last van heeft?! Want tijdens die 24 uurs meting kwam er bijna niks omhoog. Dus omdat dat daarop niet te zien was, heeft hij het niet? Zucht./ Geen medicatie of niks dus. We worden met lege handen weer naar huis gestuurd. We zijn niks wijzer geworden. Alleen dat zijn zuurstofgehalte tijdens de benauwde aanvallen dus niet heel erg omlaag gaat. Hebben we hier nou zoveel dagen voor in het ziekenhuis moeten liggen? Om gewoon zomaar naar huis gestuurd te worden?!

Ook kwam er nog een pedagogisch medewerker langs om met mij te praten. De verpleging hadden namelijk met elkaar besproken dat ik stress zou hebben en dat op Fynn af zou reageren. Daarom zou hij zo onrustig zijn geweest de eerste paar dagen. LIKE WHAT?! Serieus?! Doe eens even normaal zeg. Waar halen ze het lef vandaan om dit soort dingen te verzinnen. Ik ben juist heel rustrig. Fynn normaal gesproken ook. Alleen door het ziekenhuis niet. En dat komt door JULLIE en niet door MIJ! Hoe Fynn de eerste 2 a 3 dagen was, zo ken ik hem ook helemaal niet. Hij is altijd zo vrolijk en slaapt zoveel. En hier totaal niet. Vind je dat niet logisch? Andere omgeving, heel veel geluiden, fel licht, mensen die steeds in en uit lopen, aan alle toeters en bellen liggen.. Nee dan ligt het natuurlijk helemaal aan mijn stress. Prima joh, wat jullie willen. Dus ik heb mijn zegje gedaan bij de Pedagogisch Medewerker. En ook zij zag in dat er niks met mij aan de hand is en ik alles wel goed op een rijtje heb. Doe me gauw maar alle papieren mee en dan gaan we lekker naar huis. Toedeledoki! Bij thuiskomst is hij als een blok in slaap gevallen. Tussendoor even wakker gemaakt voor een badje (even alle ziekenhuis geurtjes enzo eraf wassen) en een flesje. Hij had toen 39 graden koorts. Dus zetpil erin en lekker slapen lieverd!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Ter beveiliging; *