Dag 3.

Om 08.00 uur werden we wakker gemaakt door de voedingsassistente. Beetje balen, want Fynn lag ook nog heerlijk te slapen. Fynn mocht helaas geen flesje, want hij moest nuchter blijven i.v.m. zijn PH metrie sonde. Deze zou vroeg in de ochtend geplaatst worden. Pas om 09.30 uur kwamen ze langs om te vertellen dat het nog wel even kan duren voordat Fynn aan d beurt is. Er zijn namelijk niet zoveel artsen die verstand hebben van de PH metrie sonde. Dus het wachten is op een arts die daar wel verstand van heeft. Fynn toch maar een flesje gegeven, want het kon nog wel even duren. Nadat Fynn zijn flesje leeg had gedronken heb ik hem op bed gelegd. Gelukkig viel hij lekker in slaap en kon ik ondertussen de dermatoloog even bellen.

Aangezien ik toch al in het UMCG was mocht ik direct even langskomen. Nu maar hopen dat Fynn nog even blijft slapen en niet helemaal in paniek raakt omdat ik ineens weg ben. Dus heel snel naar beneden gerend en na een paar minuten wachten was ik al aan de beurt. Het was waarschijnlijk iets onschuldigs wat was open gesprongen. Verder zag het er volgens haar wel redelijk netjes uit. Mocht ik er over een paar dagen nog last van hebben dan moet ik even aan de bel trekken. Ik heb een aantal nieuwe pleisters meegekregen. Deze moet ik elke dag verschonen. Heel snel weer naar boven om te kijken hoe het met Fynn is. Gelukkig lag hij nog heerlijk te slapen en heeft hij niet gemerkt dat ik tussendoor even een kwartiertje weg ben geweest. De hele ochtend zijn we lekker aan het spelen geweest. Om 12.45 uur viel hij in slaap. En dat zonder zijn inbakerslaapzak! Alleen een beetje balen dat we over een kwartiertje al aan de beurt waren voor die sonde. We moesten nog best lang wachten in de wachtkamer en ook in de behandelkamer hebben we nog een beetje moeten wachten. Fynn werd nog even gemeten om zo precies te zien hoe ver de sonde geplaatst moest worden. Dit omdat ze even moesten kijken hoe die PH metrie apparaat ook al weer werkte. Daarna mocht ik op een stoel gaan zitten met Fynn op schoot. Ik hield zijn hoofdje vast, een verpleegkundige zijn handjes en iemand anders plaatste de sonde.

Jeetje, wat hebben Fynn en ik gehuild! Wat is dat vreselijk om hem zo te zien! Na het plaatsen was Fynn alweer rustig, maar ik niet. Vreselijk dit om jou kindje ineens zo met een sonde te zien! Na het plaatsen moesten we door naar de radiologie om een röntgenfoto te laten maken. Dit moest om te kijken of die wel goed geplaatst was. Dit bleek gelukkig wel zo te zijn. Toen weer terug naar de poli om het apparaat aan te sluiten en uitleg te krijgen over wat ik precies de aankomende 24 uur moet doen. Ik moet alles opschrijven en aangeven op het apparaat. Wanneer hij eet/drinkt, slaapt, zich verslikt, er wat omhoog komt, etc. En dit moet dus ook allemaal op papier geschreven worden. Later kwam er nog een arts langs om even met mij te praten. Ze hadden namelijk iets gezien wat ze nog nooit hadden gezien. Namelijk 2 ribben die aan elkaar waren gegroeid.

Ik wist direct waar hij het over had. De beruchte schaarribben die bij het Gorlin syndroom hoort. Ik had het zelf ook nog nooit op een foto gezien, aangezien ze dat bij mij nooit hebben onderzocht. Je kan het inderdaad wel heel erg goed zien. Ook blijkt dat hij nogal wat lucht in zijn maagje heeft. Ze bellen de logopedist om morgen eens met ons mee te kijken hoe hij drinkt. Ik had aangegeven dat dat altijd prima gaat. Om 19.00 uur kwam Henk langs met pizza’s. Deze hebben we om en om opgegeven in de ouderkamer. Fynn is gelukkig weer heerlijk in slaap gevallen en lijkt weinig last te hebben van zijn sonde. Ik heb echt onwijs veel gehuild vandaag, terwijl hij er niks om gaf. Mijn stoere bikkel! ’s Avonds laat heb ik nog in de ouderkamer gezeten om wat ziekenhuisverslagen te schrijven, zodat Fynn in alle rust even kan slapen. Na zijn laatste avondfles ben ik er ook maar in gegaan. Hopelijk mogen we morgen weer naar huis!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Ter beveiliging; *