09.00 uur.
Vandaag gaan ze dan eindelijk een MRI scan maken van zijn hersenen. Eerst moest hij heel strak ingebakerd worden, zodat hij zich niet kan bewegen. Ze gingen er vanuit dat hij hier nog de fles zou krijgen, daarom moesten we er al om 09.00 uur zijn. Het stond er allemaal een beetje onduidelijk in. Deze fles had hij thuis, net voordat we weg moesten, al gehad. Dus moesten we even wachten met het inbakeren, aangezien het anders veel te warm voor hem zou worden. Dus heben we even lekker gespeeld op een groot bed waar hij op moest liggen. Wat ziet hij er dan ineens weer ontzettend klein uit zeg.
Ik vroeg direct maar even of hij nog melatonine zou krijgen, aangezien dit wel afgesproken was. Dit stond volgens haar niet in de papieren en moest dit dus eerst overlegd worden met de kinderneuroloog. Gelukkig werd er alsnog toestemming gegeven om Fynn melatonine te geven. Dit kreeg hij in een spuitje wat hij door moest slikken. Af en toe werd hij wel wat rustiger, maar niet echt slaperig. Daarna was het tijd om hem in te bakeren, met 2 grote doeken en ducktape werd hij heel strak ingebakerd. Ook krijg hij nog 2 oorkleppen op zijn oren. In de hoop dat het geluid tijdens de MRI dan minder hard zou zijn.
Hij geeft er vrij weinig om en vind het allemaal wel prima en prettig zo. Hij is het natuurlijk wel gewend om strak ingebakerd te worden, aangezien hij dat thuis ook nog steeds wordt tijdens het slapen. Op naar de radiologie. We hoefden gelukkig maar heel even te wachten voordat we aan de beurt waren. Ik ging met Fynn mee naar binnen en Henk bleef in de wachtkamer zitten. Fyn werd helemaal vast geboden op ook kreeg hij een koker om zijn hoofd. Hierin zat een spiegeltje, zodat ik naar hem kon kijken wanneer ik achter hem zou zitten tijdens het maken van de scan. Toen het net begon maakte het natuurlijk een hoop kabaal vanuit het niets. Daarvan raakte hij lichtelijk in paniek, maar na een paar seconden was dat ook alweer over. Hij zat gewoon lekker rustig om zich heen te kijken en bij de laatste 5 minuten viel hij een beetje in slaap. Daarna gauw weer terug naar de wachtkamer, hem weer uitpakken, zijn eigen kleren weer aantrekken en op naar huis. Binnenkort krijg ik een telefoontje met de uitslag.