13.00 uur dr. Bos.
Vandaag eindelijk weer een afspraak bij de kaakchirurg. Wat overigens ook direct de laatste keer is dat ik dr. Bos zie. Hij gaat binnenkort met pensioen. Dat is ook de reden waarom mijn moeder vandaag gezellig met mij mee ging. Eerst hebben we weer even bijgekletst. Na een gesprek met een kopje thee en een koekje (grapje), mocht ik weer een röntgenfoto laten maken. Hier was gelukkig niks bijzonders op te zien. Daarna werd ik officieel overgedragen naar mijn nieuwe kaakchirurg. Wel apart om na zoveel jaren ineens afscheid van elkaar te moeten nemen. Middenin de wachtkamer heb ik hem nog wat leuks gegeven. Een zelfgemaakte doos met tissue’s (met foto’s van hem en mij door alle jaren heen), aangezien dit een emotioneel afscheid zou worden en natuurlijk zat er ook nog wat lekkers bij. Mijn moeder heeft hem nog een kaartje gegeven met een verhaaltje erin. Ik vind het erg jammer dat ik hem nu niet meer als kaakchirurg heb, want wat een topper is dat! Dat kan ik niet vaak genoeg zeggen en mag natuurlijk ook een keer gezegd worden! Dr. Bos, bedankt voor alle operaties, bloed, hechtingen, pijn, etc! Nee, even zonder gekheid; Bedankt voor alles, topper!