Vandaag kreeg ik een andere arts, omdat die van vorige week niet er niet op de woensdag is. Toen ik opgeroepen werd zei ze direct dat ik haar bekend voor kwam. Ze zei; “Jij bent toch diegene met die aparte ziekte die nogal een lange naam heeft?”. Wel grappig dat mensen mij dan nog herkennen. Zij had mij toen behandeld in Winschoten voordat ze me door had verwezen voor een MRI scan. Ik heb verteld welke oefeningen ik meegekregen heb vorige week. Zij vond dit te moeilijke oefeningen en moeten we alles eerst rustig aan opbouwen. Ook gaf ze aan dat zij helemaal geen voorstander is van deze procedure. Ze gaf aan dat het 12 weken gaat duren en dat de instabiliteit daarmee wel wat verbeterd kan worden, maar dat de pijn klachten niet zullen afnemen. Dan vraag ik me af; “Waarom beginnen we hier dan aan”. Ik zal maar gewoon braaf de oefeningen blijven doen thuis. We hebben afgesproken dat als we over 6 weken nog geen verbetering zien, we gaan kijken wat we anders gaan doen. Ik heb nieuwe oefeningen meegekregen en moet volgende week weer terug komen. Ik begin me nu toch echt af te vragen of dit echt niet bij mijn ziekte hoort. Ik heb namelijk het idee van wel en dat er meer aan de hand is.