0

Fynn is geboren!

Ik stond al vroeg op om nog even lekker te gaan douchen. Alles alvast een beetje bij elkaar pakken en inpakken wat ik niet meer nodig ben. Rond 06.00 uur werd ik opgehaald om naar de verloskamers te gaan. Ik kwam op verloskamer 2 te liggen. Eerst even weer aan de CTG en rond 06.30 uur hebben ze mijn vliegen gebroken en de weeënopwekkers aangezet. Ik had toen zo’n 2,5 cm ontsluiting. Ook dit keer konden ze de baarmoedermond heel moeilijk vinden. Lag ver naar achteren gekanteld.

Henk was er rond 09.30 uur en al vrij snel werden de weeën behoorlijk heftig. Na een paar uurtjes kwamen ze al heel snel achter elkaar en zat er bijna geen pauze meer tussen. Na 20 minuten werden de weeënopwekkers steeds verder omhoog geschroefd. Om 14.00 uur hebben ze weer gekeken hoeveel ontsluiting ik had. Helaas was dit nu maar 3 cm. Dat was dus eigenlijk veel te weinig. Zoveel uur heftige (rug)weeën opvangen voor maar een halve centimeter? Tegen mijn principes in toch maar een ruggenprik genomen, zodat ze het nog verder omhoog konden gooien. Och mijn hemel, wat is zo’n ruggenprik fijn zeg!

Rond 16.00 uur werd er weer gekeken en toen had ik 4 cm ontsluiting. Er zat een klein beetje beweging in dus. Vrij snel daarna kreeg de kleine het af en toe wat zwaar. Dus moest ik op mijn zij blijven liggen. Hij had af en toe wat dipjes met zijn hartslag. Alleen doordat ik op mijn zij moest gaan liggen was waarschijnlijk het draadje van de ruggenprik verschoten, waardoor ik ineens weer volledig gevoel kreeg in mijn rechterkant van mijn lichaam. Dus vanaf toen moest ik steeds weeën opvangen met rechts, terwijl links nog gewoon verdoofd was. Om 19.00 uur had ik nog maar 4 cm ontsluiting. Ze hebben toen een slangetje in de baarmoeder geplaatst die de frequentie van de weeën heel nauwkeurig op kan meten. Dit ging natuurlijk ook niet zonder slag of stoot, want dat ding zat een aantal keren toch niet goed. Als de weeën frequent genoeg waren dan hadden we alles gedaan wat we konden doen en zou het een keizersnede worden. Als de weeën niet frequent genoeg zouden zijn dan zouden de weeënopwekkers nog verder omhoog worden gegooid. Na dit gesprek werd de ruggenprik opnieuw gezet, zodat ik eindelijk weer even wat rust had. Want ik was behoorlijk gesloopt na zo’n lange dag.

Om 21.30 uur kwamen ze weer langs om te kijken. De weeën waren frequent genoeg. Dus we konden niks meer doen. Ze konden zijn hoofdje wel voelen, wat betekende dat hij waarschijnlijk vast zou zitten en het niet eens zou passen. Rond 22.15 uur mochten we dan eindelijk naar de OK. De ruggenprik werd eruit gehaald en een nieuwe werd gezet. Dit duurde alleen even, want ze konden steeds het goede plekje niet vinden. Nadat die eenmaal zat kon het beginnen. Er was een arts die zo aardig was om foto’s te maken tijdens de keizersnede. Op dat moment gaat echt alles in een waas aan jou voorbij. Na een paar minuten waarbij er flink aan mij werd getrokken en gedaan werd Fynn geboren om 22.55 uur. We hebben hem gelukkig geboren zien worden, doordat er een luikje tevoorschijn kwam waar we doorheen konden kijken. Wauw! Dat moment is en blijft onbeschrijfelijk! Zo mooi en bijzonder! Hij werd direct meegenomen om alles te controleren. Het duurde ook heel lang voordat ik hem kon zien, aangezien de kinderarts ook direct even goed had gekeken i.v.m. ons syndroom. Alles zag er prima uit. Zijn eerste apgar-score was zelfs een 9 en zijn tweede een 10! Hij heet dus Fynn. Hij was 4250 gram en 53 cm lang! Helemaal trots, blij, emotioneel, alles! Liefde op het eerste gezicht.

Hij heeft even bij mij gelegen en ging toen weer naar Henk, aangezien hij bij mij op zijn handje lag en die daardoor blauw werd. Na het hechten en alles wat daarbij komt kijken moest ik naar de recovery om bij te komen en ging Fynn met Henk mee voor zijn eerste flesje. Na een tijdje mochten ze naar mij toe komen. Eindelijk mocht ik hem dan zelf vasthouden. Ik als moeder .. Wauw! Wauw! Wauw! Trots! Rond 01.00 uur mocht ik naar de kraamafdeling waar ik sowieso tot zaterdag moet blijven. Nu heerlijk genieten!

0

Inleiden dag 2.

De ochtend begon al vroeg. Om 06.00 uur lag ik al aan de CTG. De kleine uk doet het nog steeds prima. Daarna moest er gekeken worden of er al iets veranderd was. Het ballonnetje werd leeggemaakt en eruit gehaald. Helaas, nog steeds geen ontsluiting. Dus het ballonnetje er weer in en nog wat meer cc aan vloeistof erin gedaan. Hopen dat het nu eindelijk wat gaat doen.

Over de gehele dag verder niet zoveel bijzonders gedaan. Henk is af en toe ook even langs geweest. Voor hem is het ook niks aan om de hele dag in het ziekenhuis te zitten. Dus hij deed af en toe gewoon lekker zijn eigen ding. De hele dag bleef het rustig. Geen weeën of krampen gehad. Net voor het avond eten viel het ballonnetje eruit! Wat nu?! Ontsluiting? Of was het gewoon niet goed geplaatst? Gauw op het belletje gedrukt. Ze gaf aan dat ze straks terug komen om te kijken of ik ontsluiting heb. Nu kan ik toch niet meer eten? Veel te spannend allemaal. Ik heb iedereen direct eerst maar op de hoogte gebracht.

Na het eten kwamen ze langs met de mededeling dat ik mee kon komen naar de onderzoekskamer. En wat blijkt?! 2 a 3 cm ontsluiting! Wauw! Morgen ochtend word ik dus officieel ingeleid! Morgen om 06.30 uur word ik opgehaald. Dan moet ik eerst nog een half uur aan de CTG. Daarna vliezen breken en starten met de weeënopwekkers. Iedereen na het goede nieuws maar direct gebeld. ’s avonds zijn mijn ouders weer even langs geweest. Even wat gedronken bij de fontein. Daarna zijn mijn ouders en Henk weer naar huis gegaan. Nu hopen dat ik kan slapen, maar dat zal hem wel niet worden. Spannend!

0

Opname inleiden.

10.30 uur dr. Elvan.
Vandaag had ik een nieuwe gynaecoloog. Als eerst werden er een aantal controles gedaan. De bloeddruk was wel wat aan de hoge kant, maar niet te hoor. Daarna ging ze kijken of er al wat gaande was. Zij voelde geen ontsluiting en dus kon het nog wel lang duren voordat ons zoontje geboren wordt. Ik gaf aan dat we hadden afgesproken dat we mijn vlucht tas mee moesten nemen, want als er plek was zou ik opgenomen worden. Ze belde naar de afdeling en gelukkig was er nog plek, dus we konden direct naar boven gaan.

Boven even aan de CTG gelegen en daarna werd er een ballon katheter geplaatst. Hier deden ze wat vloeistof in om het ballonnetje zo wat groter te maken. Als er genoeg ontsluiting is dan zal deze er vanzelf uitvallen. Morgen ochtend om 06.00 uur word ik weer een half uurtje aan de CTG gelegd en daarna word er gekeken of er al wat veranderd is, mocht het ballonnetje er zelf nog niet uit zijn gevallen. Daarna werden we naar de kamer gebracht. Het was een zaaltje waar ik met 2 andere dames kwam te liggen.

Om 16.00 kreeg ik al wat lichte weeën die om de 2 minuten kwamen. Dus al vrij snel achter elkaar. Ze duurden ongeveer een minuut. Maar na 2 uurtjes waren ook ineens verdwenen. Mijn ouders zijn ’s avonds nog even langs geweest. Even naar beneden bij het restaurant wat gedronken en daarna zijn zij weer naar huis gegaan.

Henk is niet veel later ook weggegaan. Hopelijk morgen wat meer nieuws. Het ballonnetje is er inmiddels, ondanks de weeën nog niet uitgevallen.

0

Gynaecoloog.

13.50 uur dr. Erwich.
Vandaag weer even een snelle controle. Alles ziet er nog steeds prima uit. De kleine man heeft het nog goed in mijn buik. Er word een nieuwe afspraak gemaakt voor volgende week maandag. Het is de bedoeling dat we dan alvast mijn vluchtkoffer meenemen. Als er die dag genoeg plek is op de afdeling dan word ik opgenomen. Ook word er dan eerst gekeken of ik ook ontsluiting heb enzo. We zijn benieuwd!