0

Kaakchirurgie.

13.00 uur dr. Bos.
Vandaag eindelijk weer een afspraak bij de kaakchirurg. Wat overigens ook direct de laatste keer is dat ik dr. Bos zie. Hij gaat binnenkort met pensioen. Dat is ook de reden waarom mijn moeder vandaag gezellig met mij mee ging. Eerst hebben we weer even bijgekletst. Na een gesprek met een kopje thee en een koekje (grapje), mocht ik weer een röntgenfoto laten maken. Hier was gelukkig niks bijzonders op te zien. Daarna werd ik officieel overgedragen naar mijn nieuwe kaakchirurg. Wel apart om na zoveel jaren ineens afscheid van elkaar te moeten nemen. Middenin de wachtkamer heb ik hem nog wat leuks gegeven. Een zelfgemaakte doos met tissue’s (met foto’s van hem en mij door alle jaren heen), aangezien dit een emotioneel afscheid zou worden en natuurlijk zat er ook nog wat lekkers bij. Mijn moeder heeft hem nog een kaartje gegeven met een verhaaltje erin. Ik vind het erg jammer dat ik hem nu niet meer als kaakchirurg heb, want wat een topper is dat! Dat kan ik niet vaak genoeg zeggen en mag natuurlijk ook een keer gezegd worden! Dr. Bos, bedankt voor alle operaties, bloed, hechtingen, pijn, etc! Nee, even zonder gekheid; Bedankt voor alles, topper!

0

Reumatologie.

13.20 uur.
Vandaag krijg ik dan eindelijk de uitslag. Zoals ik al had verwacht kwam er niks uit de bloedtest. Dus nu gaan ze er vanuit dat het wel fibromyalgie is. Helaas zijn hier geen medicijnen voor. Het enige wat helpt is pijnstillers slikken en naar de fysio gaan. De fysio ga ik al behoorlijk lang heen, maar dat is ook een beetje dweilen met de kraan open. Het helpt een paar dagen en daarna komt de pijn weer terug. Hij gaat nog een brief naar de huisarts sturen en dan is het aan de huisarts om te kijken of ik ook Amitriptyline nodig ben. Ik heb daar alleen een hard hoofd in, aangezien ik dat spul al vaker heb gebruikt voor een zenuwbeschadiging enzo. Dit hielp bij mij niet. Voor in de toekomst bestaat er ook nog een revalidatie traject. Dit word met name gebruikt als laatste redmiddel. Dat is voor nu niet nodig. Dus daar sta je dan weer buiten de deur. Niet echt veel verder gekomen, maar weer een “nieuwe” aandoening voor op mijn lijstje. Die overigens wel steeds langer gaat worden. Mocht ik er in de toekomst nog meer last van krijgen dan kan ik altijd weer terug komen, maar voor nu houdt het hier eerst mee op.