1

Spoed.

Vanmorgen om 8 uur weer 2 tabletten ingebracht. Er was toen nog niks aan de hand. Zelfs geen eens één drupje bloed. Toen ik om 9 uur op wou staan om te kijken of er al wat te zien was, stroomde het eruit! Het bloed lag echt overal. Zelfs een handdoek tussen de benen had geen zin meer. De hele vloer en wc enzo zat er helemaal onder. Ik hel veel stolsels op kunnen vangen in een aantal maatbekers. Henk wil graag onze spruit begraven. Ik wist dus niet zeker of het er al uit was. Ik bleef en paar uur lang doorbloeden. Ik heb minstens een uur op de wc gezeten en het spoot er gewoon uit. Na een tijdje dacht ik dat het (bijna) over was. Ik ben toen maar op de bank gaan zitten met een handdoek eronder. Na een kwartier wou ik weer even kijken en toen ik opstond begon hetzelfde verhaaltje weer. Daarna maar weer op de bank gaan zitten. Ik heb gewacht tot er een spreekuur was (van 12.30 – 13.00 uur) van de verloskundige en heb toen maar even gebeld. Zij vonden het nodig om direct een ambulance te sturen, omdat ik veel teveel bloed verloren ben en ook wat licht in mijn hoofd was. Ik vond dit niet nodig en zei dat ik mijn vriend wel op zou bellen dat hij mij maar naar het ziekenhuis moest brengen. Dit mocht niet, omdat ze bang waren dat ik anders weg zou vallen. Dus een aantal minuten later hoorde ik al een sirene en stonden ze daarna al bij mij in huis. Ik Henk snel een berichtje gestuurd dat ik met spoed naar het UMCG werd gebracht. Gelukkig was hij nog net op tijd en kon hij nog mee.

In het UMCG hebben ze direct een echo gemaakt om te kijken of onze spruit er nog in zat. Helaas was dit dus ook het geval. Dus het ergste moet nog komen. Mijn ijzer was niet veel te laag, dus ik hoefde niet opgenomen te worden. Ik kreeg wel de keus om er observatie te blijven of om naar huis te gaan. Ik heb er voor gekozen om naar huis te gaan, omdat ik er niet voor gekozen had om naar het ziekenhuis te gaan. Ze hebben wel meerdere keren gezegd dat als het weer gebeurt, ik direct moet bellen! Zij waren er wel een beetje bang voor dat ik weer zolang zou wachten met bellen. Ik zelf vond het namelijk geen spoed. Ik belde de verloskundige (tijdens spreekuur) alleen om te vragen hoelang het bloeden nog door kon gaan en een half uur later lig je in het ziekenhuis. Dus nu gauw naar huis en eerst even weer bijkomen. Later belde mijn verloskundige nog even om te vragen hoe het was gegaan. Ik moet volgens haar de komende tijd veel dingen met zout gaan eten en drinken om zo mijn ijzer weer wat omhoog te gooien. Ook zei vertelde nog even; “Als er weer wat gebeurt; Direct bellen!”.