08.30 uur.
Vandaag dan de termijnecho. Vandaag werd het dus wel een inwendige echo, aangezien ze de baarmoeder niet kon vinden. En helaas werd onze roze wolk al gauw een diep zwart gat. Het hartje van onze kleine spruit is gestopt met kloppen.

Het is niet veel groter geworden dan bij de vorige echo. Waarschijnlijk is het vlak na die echo gestopt met kloppen. Henk besefte direct wat er aan de hand was. Bij mij kwam die klap wat later. Het is moeilijk te beseffen als je eerst zo’n mooie echo heb gezien en 10 dagen later krijg je zulk nieuws.

Een uur nadat we thuis waren belde mijn eigen verloskundige mij nog even. Ik heb met haar besproken dat ik wil dat mijn lichaam het er zelf uit krijgt. Mijn lichaam heeft ervoor gezorgd dat het ging groeien enzo. En dus mag mijn lichaam er ook zelf voor zorgen dat het eruit gaat. Ze belt mij maandag nog even om te vragen of er al iets is gebeurt en of ik van gedachten ben veranderd.