0

De kaakchirurg.

15.00 uur dr. Bos.
Ik was al eerder aan de beurt, omdat hij waarschijnlijk even niks te doen had. Hij vroeg zich direct af of ik al naar de KNO was geweest aangezien hij op mijn Facebook pagina had gelezen dat ik afgelopen donderdag naar het ziekenhuis moest. Hij wist dus niet dat ik toen naar de dermatoloog moest. Nadat hij even in mijn mond had gekeken hebben ze besloten om de hechtingen er maar uit te knippen. Dit waren andere hechtingen dan die ik normaal gesproken altijd krijg. Die ik normaal altijd heb, lossen binnen 2 weken vanzelf op. Deze zouden pas na 8 weken oplossen. En omdat het al een beetje begint te ontsteken (irritatie door hechtingen) moesten ze er nu maar uitgeknipt worden. Het waren er in totaal zo’n 10 a 15 stuks. Niet echt een prettig gevoel.

De uitslag van die cystes waren inderdaad, zoals verwacht, keratocystes. Waar hij wel een beetje van op keek is dat er waarschijnlijk ook een cyste om de kies heen zat waar ik vorig jaar een wortelkanaalbehandeling voor heb gekregen. Die kies hebben ze ook weggehaald tijdens de operatie. Nu maar hopen dat ze ook echt alles weggehaald hebben. Over een week moet ik weer terug komen, omdat hij erg benieuwd is wat de KNO arts volgende week allemaal zegt. Dus nadat ik bij de KNO ben geweest moet ik even door naar de kaakchirurg om verslag uit te brengen. Het gevoel in mijn gezicht is nog steeds niet terug, maar dit kan volgens Bos nog wel een tijdje duren. Gelukkig mag ik vanaf nu wel weer beginnen met vast voedsel. Alhoewel ik nog niet direct alles moet eten ben ik in ieder geval al blij dat ik weer een broodje mag eten.

0

Dermatologie.

08.15 uur dr. Terra.
Dr. Terra kwam mij zelf ophalen uit de wachtkamer. Hij vroeg direct wat er aan de hand was, aangezien ik met een koud washandje tegen mijn wang aan kwam lopen. Toen ineens bedacht hij zich dat ik geopereerd was afgelopen vrijdag. Daar hebben we toen even over gepraat. Vandaag word mijn spatader verwijderd. Eerst werd er een echo van mijn ader gemaakt om te kijken hoe die ader liep en dat werd ook direct afgetekend op mijn been. We hebben besloten om eerst de bovenkant (vanaf mijn knieholte naar boven) te doen. De onderkant gaan we nu (nog) niet doen, aangezien het anders een te grote ingreep zou worden. Misschien dat door de druk het andere deel (onderste) wel weer bij zal trekken en dan hoeven we dat dus niet weg te halen. Het werd allemaal verdoofd en met in totaal 3 sneetjes hebben ze 4 stukken ader eruit kunnen trekken van ongeveer 4 cm lang per stuk. Hij heeft ze nog even aan mij laten zien, nadat ik dat aangegeven had. Het waren net 4 dunne draadjes. Ze hebben er daarna wat lijm spray overheen gespoten en afgeplakt met zwaluwstrookjes en gaasjes. Tot slot heb ik er 2 steunkousen omheen gekregen. Deze moet ik een week laten zitten en alleen in de nacht mag ik er 1 af doen.

Wat zitten die dingen fijn zeg! Niet dus. Heb nu al medelijden met alle oudere mensen die deze dingen elke dag moeten dragen. Laatst heb ik een medicijn gevonden op internet voor mensen met het soort type huidkanker wat ik heb. Dit is een chemo in tablet vorm. Ik heb gevraagd of ze dit ook kennen in het UMCG. En toevallig zijn er 2 ziekenhuizen in Nederland met een paar artsen per ziekenhuis die dit mogen geven en hij is er één van. Het aparte was, was dat hij al een paar keer over mij heeft gedacht. Ik ben namelijk één van de weinige patiënten die daarvoor in aanmerking komt. Alleen aangezien je die je hele leven moet blijven slikken en je dan helemaal niet meer zwanger mag raken zal ik het misschien over een paar jaar overwegen om daarmee te beginnen. Ook gezien de bijwerkingen (haaruitval, smaakverlies, etc) is het wel een beslissing waar je eerst goed over na moet denken. We hebben het hier verder niet over gehad, maar ik weet dus wel dat ik er zeker voor in aanmerking kom, aangezien het bij mij al te ver uitgezaaid is en het eigenlijk niet meer operatief te behandelen is om alles weg te krijgen. Ik wil het hier binnenkort toch nog eens weer over hebben, zodat ik er goed over na kan denken. 8 mei moet ik weer komen om het plekje achter mijn oor te laten verwijderen. En dan gaan we direct ook wat meer plekjes wegsnijden en de kleinere plekjes wegbranden met stikstof. En ik mag hopen dat ik er daarna toch wel weer even vanaf ben. Heb er nu wel weer even genoeg van.

0

Dag 3.

En vandaag was het weer vroeg dag. De verpleegkundige vroeg zich af hoe ik wel niet had geslapen vannacht. Ik lag met mijn rugleuning (van het bed) omhoog en half op mijn zij. Alleen halverwege de nacht ben ik dus naar beneden gegleden en lag helemaal opgekropt onderaan het bed. Ik ben vannacht meerdere keren wakker geworden door een bloedende neus. Mijn hele shirt en kussen zat onder het bloed toen ik wakker werd. Vandaag is het eerste paasdag en natuurlijk kreeg ook ik een heerlijk paasontbijt!

Het gekookte ei moest ik zo goed prakken dat ik het in 1 keer door kon slikken, maar wat was ik er blij mee! Er is door de kaakchirurg besloten dat ik vandaag eindelijk naar huis mag! Alleen sinds vandaag heb ik behoorlijk last van mijn maag en voel ik me heel ellendig daardoor. Maar dat komt door de antibiotica die ik door het infuus krijg. Zodra ik naar huis ga krijg ik ze in tablet vorm en als het goed is moet het dan beter gaan. Zo niet, dan moet ik overstappen op een ander soort. De KNO arts kwam vandaag al om 11 uur. Het spoelen ging vandaag erg goed. Ik wist nu hoe ik direct goed adem kon halen via mijn mond terwijl dat zij aan het spoelen waren. Aangezien er geen troep uit kwam (alleen wat bloed) vonden zij het niet langer nodig om de drain (slangetje) erin te laten zitten. Die werd dus ook direct verwijderd. Wat een opluchting! Eindelijk alles uit mijn neus. Mijn overbuurvrouw (Ingeborg) mag vandaag ook naar huis waar ik de afgelopen 2 dagen veel mee heb gepraat. Ik heb met mijn ouders overlegd dat ze me na het avond eten op kunnen halen, aangezien ik zo nog even een paar uurtjes rustig op bed kan blijven liggen gezien ik mij nog niet helemaal top voel. Mijn infuus is er aan het begin van de middag ook uitgehaald en verder heb ik de hele middag gewoon wat op bed geleden. Ik krijg een hele tas vol met medicijnen mee naar huis. Ik moet 6 keer mijn neus spoelen. Dit moet ik doen door een spuit vol met zoutoplossing in mijn neus leeg te spuiten. Niet te hard en alleen richting de buitenkant van mijn neus, aangezien het niet naar mijn kaak of andere neusgat moet gaat. Mijn kaak moet ik ook meerdere keren spoelen met zoutoplossing door gewoon te spoelen. Verder krijg ik nog diclofenac en antibiotica mee. Dit alles moet ik 2 weken gebruiken. 30 april moet ik voor controle terug komen bij de kaakchirurg. Tot die tijd mag ik alleen vloeibaar en gemalen eten. En die week daarop moet ik weer naar de KNO. En aankomende donderdag moet ik naar de dermatoloog om de spatader weg te laten halen. Weer een lekkere drukke planning dus. Rond half 7 werd ik dan opgehaald. Na wat lekkers te hebben gegeven aan de verpleging kon ik dan eindelijk naar huis! Nu thuis verder herstellen.

0

Dag 2.

Vandaag weer een nieuwe dag! Gister avond heb ik nog gevraagd om wat ijs voor mijn wang, maar nu blijkt dat ze daar speciale maskers voor hebben. Daar stroomt continu water doorheen en zit aan het stroom. De temperatuur van het masker kan je instellen op een machine. Hij staat op 17 graden en blijft dus lekker koud. Ideaal! Alleen het slangetje van mijn neus zit wel in de weg. Vandaag maar even overleggen of die op een andere manier op mijn gezicht geplakt kan worden. De ochtend begint altijd heerlijk vroeg in een ziekenhuis. Al gauw kwam de verpleegkundige met de pijnstillers. Ik krijg nu 2 paracetamols en een diclofenac. Helaas mag ik geen vast voedsel. Ik krijg dus alles vloeibaar of gemalen. Dus voor mij houdt het al op bij vla als ontbijt. Tegen 11 uur kwamen de kaakchirurgen langs. Alles zag er verder goed uit en er wordt een afspraak gemaakt voor over een week. Verder hebben we nog even overlegd wat we vandaag nou gaan doen. Ze vinden het nog steeds niet vertrouwd om mij naar huis te sturen. Het is dus verstandig om nog een nacht extra te blijven. Rond 1 uur zou de KNO arts langskomen om de tampon in mijn neus eruit te halen en om mijn bijholte enzo te spoelen via het slangetje. Helaas had ze het nogal druk en kwam ze pas om half 3. Het wachten op een arts duurt behoorlijk langs als je ergens redelijk gespannen voor bent. Alsof de tijd maar niet voorbij gaat. De KNO arts zei dat het wel behoorlijk zeer zou doen, maar dat ik geen andere keus had. Wat ik zelf uiteraard ook al wel wist. Er zou behoorlijk veel bloed vrij kunnen komen tijdens het eruit trekken van de tampon. Ik moest met mijn hoofd voorover boven een kom hangen en ze had inderdaad gelijk. Het bloed spoot er gewoon uit en het kwam zelfs uit mijn mond. Ik heb in mijn hele leven nog nooit zoveel bloed gezien. Zelfs de artsen begonnen op den duur een beetje te stressen volgens mij. 3 artsen vlogen er vandoor om een zuiger op te halen om al het bloed maar weg te zuigen. Nadat dat klaar was moest er gespoeld worden. Totaal geen pretje! Met mijn hoofd voorover werd er zoutoplossing via het slangetje voor mijn bijholtes en kaak gespoten. Best raar om door jou mond adem te moeten halen terwijl het vloeistof aan alle kanten eruit komt. Aan het eind had ik pas door hoe het moest. Een hele opluchting toen het allemaal achter de rug was. Ook is het gevoel aan de rechterkant van mijn gezicht wat weg. Alsof je naar de tandarts bent geweest en flink veel verdoving hebt gekregen. Mijn bovenlip, rechter wang en onderste ooglid van mijn rechteroog voel ik niet meer. Nou ja in die zin dat het af en toe wat tintelt als je er overheen wrijft. Nu kan het zijn dat ze tijdens de kaakoperatie een zenuw hebben geraakt. We moeten het nog maar even afwachten.

Nadat de KNO arts weg was kwamen mijn ouders eraan. Na een tijdje kwamen stonden Dina en Raymond ineens in de deuropening. Een leuke verassing, aangezien ik niet wist dat ze langs zouden komen. Even weer wat bijgekletst en hun zijn later weer naar huis gegaan. Om half 6 kwam er een voedingsassistente binnen met de vraag wat ik wilde hebben. Ik vroeg me dus af of ik geen gemalen warm eten kreeg. Gelukkig hadden ze dat wel voor mij besteld. De eerste hap warm (gemalen) eten was echt goddelijk! Eindelijk weer wat gewone voedsel dan alleen maar vla. ’s Avonds na het avond eten kwamen Lars en mijn opa en oma nog even op bezoek. Iedereen was rond 8 uur weer weg. Mijn neus bleef ’s avonds maar doorbloeden, terwijl dit eigenlijk niet zo hoort te zijn. Zodra er weer een vlaag met bloed uit mijn neus zou komen moest ik direct op het belletje drukken. Nadat de antibiotica aangesloten was begon mijn neus weer te bloeden. Toen de verpleegkundige langs kwam rond 10 uur haalde ze er direct nog een verpleegkundige bij. Ze hebben samen overlegd om de KNO arts maar op te bellen en langs te laten komen. Om half 11 kwam de verpleegkundige even melden dat het nog wel een uur kan duren. Rond kwart voor 12 werd ik wakker gemaakt door de KNO arts. Zij heeft even gekeken en denkt dat het bloeden gewoon door het spoelen enzo komt. Niks ernstigs dus. Zodra het weer begint te bloeden moet ik mijn neusspray gebruiken en eventueel een koude washand met ijs in mijn nek leggen. Nu maar lekker slapen dus.

0

De operatie.

06.45 uur.
Als eerst moest ik mij melden bij een verpleegkundige. Na een vragenlijst in te hebben gevuld werd ik naar mijn kamer gebracht. Dat vond ik nogal vreemd, aangezien het gewoon om een dagbehandeling zou gaan. Toen ik een bed aangewezen heb gekregen moest ik mijn OK jasje aan doen, sieraden enzo af doen, spullen in een kasje leggen en op bed gaan liggen. Rond 7 uur werd ik dan uiteindelijk richting de OK gereden.

Na een lange reis door het UMCG in mijn bed was het tijd om mijn ouders gedag te zeggen. Eerst werd ik naar een zaaltje gebracht waar meerdere mensen lagen. Daar was het wachten op de anesthesist. Om 5 over 8 werd ik pas opgehaald. Na even flink veel lol in de OK te hebben gehad met dr. Bos en alle andere artsen die ons raar aan stonden te kijken alsof we al jaren dikke vrienden zijn, werd het tijd om te slapen. Rond 20 over 8 ging ik uiteindelijk onder narcose. De operatie heeft bijna 4 uur geduurd, terwijl er eigenlijk maar 2 uur voor stond. Tegen 2 uur werd ik uiteindelijk wakker. Als ik ergens niet tegen kan is die zuurstofslang in mijn neus. Toen ik die eruit wou trekken kwam er direct een verpleegkundige aanlopen. De zuurstof slang werd eruit gehaald, maar er zat nog een slangetje in mijn neus die ik moest laten zitten. Waarom kon ze me niet vertellen. Ik was erg benauwd en kreeg daarom extra zuurstof via een slangetje die aan een beker vastgemaakt zat. Die hebben ze op mijn borst gelegd. Nadat er een paar artsen langs waren geweest werd het voor mij eindelijk duidelijk hoe de operatie was verlopen. Er zijn 2 cystes verwijderd, waarbij er 1 om mijn verstandskies heen zat. De verstandskies met nog een kies waar ik vorige jaar een wortelkanaalbehandeling voor heb gekregen is er ook uitgehaald. Die had toch geen functie meer, aangezien die kies daaronder ook al verwijderd was bij een vorige operatie. Tot onze grote verbazing hebben ze wel een grote fistel kunnen vinden. Hier krijg ik nu de komende 2.5 week antibiotica voor. De reden waarom mijn rechter bijholte altijd dicht zat is omdat de opening dichtgegroeid was. Hier hebben ze een nieuwe opening (ook naar mijn kaakholte) gemaakt en er een drain (slangetje) in geplaatst, zodat al het troep eruit kan en ze het kunnen spoelen. Dat was dus de reden waarom dat slangetje er nog niet uit mocht. Die moet sowieso nog 3 dagen blijven zitten. De anesthesist vertelde me dat ze me niet onder narcose konden krijgen. Ik heb dus bij deze operatie nog meer gekregen dan dat ik hoor te krijgen. Ook hebben ze alsnog mijn knot (haar) los moeten maken, maar aangezien ze hier niet teveel mee wilden zitten hebben ze alles maar kapot geknipt en was ik vergeten om mijn lenzen eruit te halen. Waarschijnlijk omdat ik me vanmorgen ineens zo moest haasten. Om 5 uur was ik dan eindelijk weer terug op te afdeling. Mijn ouders kwamen er vrijwel direct aan. We hebben samen besloten om nog maar even een nacht te blijven, aangezien ik nog helemaal stoned ben van de narcose en medicatie.

Niet vertrouwd om mij naar huis te sturen dus. ’s Avonds kwamen Lars, opa en oma en Sander nog even langs. Iedereen is rond 8 uur maar weer naar huis gegaan. Ik dommelde verder de hele avond wat weg. Heb gelukkig nog wel een bakje vla kunnen eten, want honger heb je na een dag nuchter te zijn geweest wel. Na laat in de avond mijn medicijnen te hebben gehad en antibiotica via het infuus is het tijd om te slapen. Ik ben benieuwd of ik morgen weer naar huis mag.